جمعه 101 اردیبهشت 23 , ساعت 11:55 عصر
بعد از مدت ها، رفتن به زادگاه خوش آب وهوای مامان وبابا، یک جایِ درجه یک، که وقتی واردش میشوی حالت جا می آید، یک نفس راحت میکشی، یک جایی که وقتی وارد خیابان هایش می شوی هوای خُنکش حالت را جا می آورد و بالای سرت را که نگاه می کنی درخت های درهم تنیده و سر به فلک کشیده ای را می بینی که به زور اجازه میدهند آسمان را ببینی و خورشید به زور از بین درخت هایش خود نمایی می کند..جایی که وقتی وارد کوچه های قدیم اش می شوی هنوز هم بوی زندگی می آید..هنوز یک جایی هست که با
نوشته شده توسط iran | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
